Kiedy doświadczamy przedłużającego się obniżonego nastroju, nasze relacje z ludźmi mogą ulec osłabieniu. Część z naszych przekonań może utrudniać nam dbanie o relację i szukanie wsparcia – skłaniają nas do wycofania się lub wzmacniają poczucie bycia niezrozumianym. Oto przykładowe z nich:

„Moi przyjaciele muszą mnie zawsze rozumieć”.

„Tylko ktoś, kto doświadcza tego samego, może naprawdę mnie zrozumieć”

„Im więcej mówię o swoich trudnościach, tym lepiej ktoś zrozumie, jak bardzo cierpię”

„Bliscy powinni wiedzieć o każdej mojej myśli, emocji i problemie, żeby mogli pokazać, że im na mnie zależy”

„Jeśli poproszę o pomoc, to wyjdę na słabą osobę”

„Jeśli ktoś nie akceptuje moich najgorszych zachowań, nie zasługuje na kontakt ze mną”

„Wszyscy mają lepszą sytuację, niż ja”

Część z naszych zachowań nie ułatwi nam otrzymania wsparcia. Bliscy mogą pomyśleć, że tak naprawdę nie potrzebujemy ich pomocy. Na przykład:

Ciągłe mówienie o tym, jak nam źle, a potem odrzucanie każdej pomocy i wsparcia.

„Tak, ale…”

Katastrofizowanie, wyolbrzymianie, skrajny negatywizm.

„Skreślanie” ludzi, jeśli w naszym przekonaniu popełnią jakiś błąd.

Niesłuchanie tego, co bliscy mają do powiedzenia na temat naszego problemu.

Oczekiwanie od bliskich nieustannej obecności, wsparcia i że wezmą za nas odpowiedzialność.

Udawanie czasem, że wszystko jest w porządku.

Takie zjawiska mają nierzadko automatyczny charakter, możemy nie być uważni na nasze zachowanie i na jego skutki. Negatywistyczne przekonania i zachowania są objawem depresji i niełatwo je zatrzymać. Czy nasze strategie napędzają błędne koło depresji? Ich zmiana może być ważnym elementem leczenia zaburzenia nastroju.

Integra Mente Centrum Terapii Poznawczo-Behawioralnej w Krakowie