Kiedy doświadczamy przedłużającego się obniżonego nastroju, nasze relacje z ludźmi mogą ulec osłabieniu. Część z naszych przekonań może utrudniać nam dbanie o relację i szukanie wsparcia – skłaniają nas do wycofania się lub wzmacniają poczucie bycia niezrozumianym. Oto przykładowe z nich: „Moi przyjaciele muszą mnie zawsze rozumieć”. „Tylko ktoś, kto doświadcza tego samego, może naprawdę mnie zrozumieć” „Im więcej mówię o swoich trudnościach, tym lepiej ktoś zrozumie, jak bardzo cierpię” „Bliscy powinni wiedzieć o każdej mojej myśli, emocji i problemie, żeby mogli pokazać, że im na mnie zależy” „Jeśli poproszę o pomoc, to wyjdę na słabą osobę” „Jeśli ktoś nie akceptuje moich najgorszych zachowań, nie zasługuje na kontakt ze mną” „Wszyscy mają lepszą sytuację, niż ja” Część z naszych zachowań nie ułatwi nam otrzymania wsparcia. Bliscy mogą pomyśleć, że tak naprawdę nie potrzebujemy ich pomocy. Na przykład: Ciągłe mówienie o tym, jak nam źle, a potem odrzucanie każdej pomocy i wsparcia. „Tak, ale…” Katastrofizowanie, wyolbrzymianie, skrajny negatywizm. „Skreślanie” ludzi, jeśli w naszym przekonaniu popełnią jakiś błąd. Niesłuchanie tego, co bliscy mają do powiedzenia na temat naszego problemu. Oczekiwanie od bliskich nieustannej obecności, wsparcia i że wezmą za nas odpowiedzialność. Udawanie czasem, że wszystko jest w porządku. Takie zjawiska mają nierzadko automatyczny charakter, możemy nie być uważni na nasze zachowanie i na jego skutki. Negatywistyczne przekonania i zachowania są objawem depresji i niełatwo je zatrzymać. Czy nasze strategie napędzają błędne koło depresji? Ich zmiana może być ważnym elementem leczenia zaburzenia nastroju. Integra Mente Centrum Terapii Poznawczo-Behawioralnej w Krakowie Facebook0Linkedin0X